هیچی دیگه همین. یه سال شد.
چند روز پیش داشتم فکر میکردم به یه مسئله ای و در حال خوردن مقادیر قابل توجهی حسرت بودم با خودم بابت یه قضیه ای، بعد دیدم که "عه چه جالب! یه سری حس ها هست که تو تو عمرت هیچ وقت تجربشون نمیکنی." البته بماند که اون موقع داشتم غر میزدم و از ته دل حسرت و آه و اینا بودم، و منظورم هم از "یه سری حس ها"، دقیقا یه کانسپت خاص بود تو اون لحظه ... ولی چند لحظه بعدش که سعی کردم با خودم رو راست تر و منصقانه تر فکر کنم به این نتیجه رسیدم که "آره ! خیلی جالبه ... یه سری حس ها رو هیچ وقت تجربه نمیکنی. چطور اون موقعی که بچه بودی و تمام مدت از نعمت مامان و بابا و خانواده ی خوب و آرامش برخوردار بودی، فکر نکردی یه سری هستن که این حس ها رو تجربه نمیکنن ؟ چطور وقتی یکی یکی تو مدرسه و بین هم سن و سالا تشویق میشدی و بهترین اعلام می شدی، از حس و حال اون بچه ای که یک لحظه ای زندگیِ تو براش آرزو بود بی خبر بودی ؟ .... خب ! حالا هم نوبت توئه خب. نه که انتقام طور باشه ها ! نه ... صرفا یه روند طبیعیه. یه فکت ه : «هر آدمی تو زندگیش یه سری از حس ها رو تجربه نمیکنه و می میره» ... . "
هیچی دیگه ... یک سال گذشت. به همین راحتی ...