اگر اشتباهای گذشته مو نکرده بودم، الان آدمی که الان هستم نبودم

سهیل رضایی یه چیز خیلی خوبی میگفت که البته میدنم اولین نفری نیست که به این موضوع اشاره کرده.. میگفت که اگر اشتباهای گذشته مو نکرده بودم، الان آدمی که الان هستم نبودم.

آره اگه فرزانه سال 91 و 92ش رو اونجوری نگذرونده بود، الان فرزانه ی دیگری بود و چه بســا چیزهایی که الان بلده و میدونه رو نمیدونست؛ حتی اگه در ظاهر امر داشت بهش خوش تر میگذشت و اتفاقایی تو زندگیش در جریان بود که الان تو زندگی بعضی از دوستاش هست و اون حسرتشونو میخوره .

اینا دروغ نیستنا! بخدا عین واقعیت و عین حقیقتن! ولی یادآوری و مرورشون بیشتر کاربریِ «آروم کردن خودم» رو داره برام، .. که وقتایی که دلم تنگ میشه یا خیلی یه چیزایی رو میخواد، اینا رو بهش بگم و آرومش کنم .

دست کم جدیدا کمتر غر میزنم به این جور چیزا :)) شاید بشه اسمشو پیشرفت گذاشت.

فرزانه - شونزده بهمن نود و پنج