مقصر شمایین ...

میدونم تقصیر اونا نیست فقط، میدونم من خودم خواستم همه ی اینایی رو که الان دورمه و توشم.. میدونم همه چیز دست خودم بوده ... ولی الان میخوام غر بزنم :| 

اگه طرز فکر من طوری بار اومد که چنین روزایی رو بسازم برا خودم، مقصر شماهایین ...

اگه چیزایی واسه من ارزش شد که نباید، مقصر شماهایین ...

اگه با مقوله ی مشاوره رفتن و خودشناسی و کوفت و زهرمار آشنا نبودم که بتونم باهاش پادزهر بزنم به زهر هایی که تو وجودم از طرز فکر های غلطِ دورم به یادگار مونده بود، ... مقصر شماهایین .... 

یه بچه ای که درس میخونه و مثلا شاگرد اول مدرسه س و مثلا مدرسه ی "چون"ِ تهران میره که بهترین مدرسه ی چونِ ایرانه، جز خوندن و خوندن ازش چی انتظار میرفته ؟ زودتر از 18 - 19 سالگی - همون وقتی که من شروع کردم به «یه طور دیگه نگاه کردن به دور و برم » - آیا ممکنه اصن «سفر کردن» برای چنین بچه ای ؟ :|

مقصرین شما ...

فعلا همین :|